BINGOverhaal voor de ouderenmiddag van 9 januari 2020
Vandaag, 9 januari, is er een ouderenmiddag in de Ark. Er waren mensen die dachten dat het op 18 januari zou zijn, maar dat klopt niet, dat is een week te laat. Ook de mensen die dachten dat het op 15 januari was of 28 januari, hadden het niet goed begrepen. Maar gelukkig zit u hier nu allemaal, op de goede dag, en wát voor een dag! Dit jaar bestaat het fenomeen ‘ouderenmiddag’ al 50 jaar! Ook nu weer waren er enkele mensen in de war, die dachten dat het al 60 jaar geleden was dat de ouderenmiddagen begonnen, of zelfs 75 jaar, maar daarvoor moeten we allemaal nog een aantal jaren wachten. Wel 25 jaar of zo. Nou, dat gaan we vast niet meer allemaal meemaken. Het is niet mijn bedoeling om u in de put te praten, maar er zijn hier vast mensen aanwezig die zijn geboren in ’33 of die zeggen als ze gevraagd worden naar hun leeftijd: ik ben van ’41. Dan hebben mensen die geboren zijn in ’52 of in ’62 bijvoorbeeld, meer kans om dat jubileum nog mee te gaan maken.
Ongeveer 1 keer per maand wordt er een ouderenmiddag georganiseerd. Dat is dus ongeveer 12 keer per jaar. Of het in het begin ook zo vaak was, is niet echt bekend. Misschien was het toen wel 24 keer per jaar, of misschien ook wel minder, 5 keer per jaar. We weten het niet precies. Wat we wel weten is dat de ouderenmiddag is begonnen vanuit de vrouwenvereniging. Destijds waren we nog 2 kerken en er waren dus een gereformeerde en een hervormde ouderenmiddag. Namen die uit die tijd naar voren komen, zijn die van mevrouw Damman, mevrouw Stuivenberg en mevrouw van den Berg van de Hongerdijk nummer 10.
Laatstgenoemde Frederika van den Berg heeft de ouderenmiddag 30 jaar geleid. Ze werd opgevolgd door Harmke Muis die dit dus nu al 20 jaar doet. Eigenlijk wil Harmke er wel een eind aan breien, aan het voorzitterschap dan wel te verstaan; ze heeft al 6 mensen gevraagd het van haar over te nemen, maar helaas heeft nog niemand toegezegd. Misschien heeft ze inmiddels al 7 mensen gevraagd, of 8, maar of ze al iemand gevonden heeft? Het is bij deze verhalenverzinner niet bekend.
Naast Harmke zitten ook Diny Spijker, Diny Slot, Narda Veltink en Klazien Jonkeren in het besuur. Klazien en Diny Spijker kwamen ongeveer tegelijk, ze zitten beide 13 jaar in het bestuur. Samen is dat dus al 26 jaar. Diny Slot is nog een jonkie, zij doet het bestuurswerk nu 3 jaar. Opgeteld bij de dames Spijker en Jonkeren is dat 29 jaar bestuurservaring bij elkaar. Dat weer opgeteld bij de jaren van Harmke, dan zitten we al op 49 jaar. Narda zit ook al heel lang in het bestuur, bij de verhalenschrijver is het aantal jaren niet bekend, maar het is in elk geval al vanaf de tijd van ds. Kest Jelsma, en die was hier zo’n 21 jaar geleden.
Het is wel belangrijk dat het bestuur bezet blijft met een oneven aantal personen. Als er dan onverhoopt een keer gestemd moet worden, is er nooit een ‘gelijke stand’. Dus een bestuur van 46 mensen kan niet. Ook 58 bestuursleden is ongewenst, evenals 32 en 66. Puur vanwege het feit dat dit een even aantal bestuursleden zou betekenen. 37 bestuursleden zou wel mogen, of 53, of 61. Maar wat zit ik hier toch te bazelen, zo’n groot bestuur zou onwerkzaam zijn. Zoveel mensen komen er niet eens op de ouderenmiddagen! Zo waren er afgelopen november 23 stoelen klaargezet, dus zoveel mensen komen er ongeveer altijd, maar er moesten 4 stoelen bij, want er kwamen maar liefst 27 mensen opdagen.
Diny past namens het ouderencomité op het geld. Helaas zitten er geen tonnen in de kas, maar in de afgelopen paar jaar was een aantal collectes tijdens de kerkdienst voor de ouderen. Ook bij activiteiten wordt gecollecteerd, de opbrengst van november vorig jaar was 55 euro. Met dit geld worden de onkosten betaald. Zo vraagt een spreker zomaar tussen de 45 en de 70 euro, inclusief reiskosten. Soms kost een spreker meer geld, dan moet daar wel rekening mee gehouden worden. Voor ideeën wordt rondgevraagd en rondgekeken. Zo was er een leuke spreker bij de plattelandsvrouwen over boeken, maar het bleek dat er 14 bezoekers van de ouderenmiddag óók bij de plattelandsvrouwen waren. Dat ging dus niet door. Het zou betekenen dat er maar 16 of 17 mensen zouden zijn die het verhaal over de boeken nog niet kenden!
Een paar keer per jaar wordt er samen gegeten. Zo is er de kerstmaaltijd na de kerstviering, met lekker brood en een warme snack. Dat betekent dus dat er gezorgd moet worden voor ongeveer 59 tot 74 broodjes en wel 48 kroketten. De kerstviering was overigens afgelopen jaar op 19 december, u weet het vast nog wel. Met Pasen kregen de bezoekers van de ouderenmiddag vroeger een chocoladepaashaas, er werden er ongeveer 40 ingekocht maar meestal was 36 ook genoeg geweest. Dat waren samen toch maar liefst 72 paashaas-oren! En natuurlijk mogen dan ook de eieren niet ontbreken. Elk jaar gaan er een ongeveer 64 eieren doorheen. En in de tijd dat de mensen ook nog een ei meekregen naar huis, was er een veelvoud van 73 eieren nodig! Natuurlijk staan er ook lekker chocolade-eitjes op de tafels, verdeeld over 11 bakjes, met in elk bakje ongeveer 43 eitjes. Ongeveer zeg ik, want in sommige bakjes zitten dan wel 44 eitjes, in sommige bakjes 38 eitjes en er zijn zelfs uitschieters van bakjes met maar liefst 54 eitjes!
In mei leggen alle vogels een ei, en als je 35 vogels hebt dan kunnen die samen wel zorgen voor 68 eieren. Als de helft daarvan uitkomt, heb je 34 kuikens. Als driekwart van de eieren uitkomt, heb je 51 kuikens, maar nu dwaal ik een beetje af, want dit heeft niks met de ouderenmiddag te maken.
Ik wilde vertellen over het ouderenreisje dat elk jaar in mei plaatsvind! Iedere oudere mag dan mee, dus niet alleen de ongeveer 22 bezoekers van de ouderenmiddagen, maar ook de andere ouderen uit het dorp aangevuld met bekenden uit de buurt. Zo kan het maar zo zijn dat er 39 mensen meegaan, en in een topjaar wel 47 tot 57 mensen. En wie weet gaan er in de toekomst wel tot 67 mensen mee, want er komen immers steeds meer ouderen. Meer dan 71 zullen het er wel niet worden, denk ik.
Hoewel, vroeger was je al oud als je 56 jaar was. Daarna werd heel lang 65 jaar als oud gezien, dat was immers de leeftijd dat mensen met pensioen gingen. Sommigen konden er al uit als ze 63 jaar waren, en de schrijver van dit verhaal moet als het zo doorgaat doorwerken tot ze 69 jaar is. Dus wat is nou eigenlijk ‘oud’? Voor een jong kind is 31 al oud, terwijl iemand die 42 jaar is door u allen hier aanwezig waarschijnlijk nog ‘jong’ genoemd zal worden.
Iedereen zou nu trouwens BINGO! moeten hebben 😊
Zo blijkt maar weer. Leeftijd is betrekkelijk; je bent zo oud als je je voelt en dat kan per dag verschillen. Als gemeente horen we bij elkaar, jongeren, ouderen, iedereen. We kijken naar elkaar om en helpen elkaar als dat nodig is, veel van u ouderen zetten zich in voor onze gemeente en voor de gemeenschap. Dank daarvoor!
De kerkenraad wil u allen van harte feliciteren met het 50-jarig jubileum en wenst u allen gezondheid, geluk en alle goeds toe!
