Zondagavond 27 januari kwamen vier twintigers met hun twee campers naar onze kerk om te vertellen over hun inzichten die ze hadden opgedaan tijdens hun reis het jaar ervoor. “Ik weet niet goed wat ik ervan moet verwachten” vertelde één van de bezoekers van te voren. Een ander “ik was toch nieuwsgierig, dus ik ben maar gekomen.” Het viel op dat er veel mensen van buiten Bruchterveld aanwezig waren.
En toen begon de voorstelling en maakten we de reis in hoogte – en dieptepunten mee, als het ware ook onze eigen levensreis. De muziektheatervoorstelling zat geweldig goed in elkaar, we gingen van verstilde momenten met mooie teksten naar gieren van het lachen om het kakje in het campingtoilet, van integere liedjes over leven in vertrouwen op de Heer tot oprechte verhalen over wat wel en niet lukt in het leven. Want zoals verwacht, loopt alles anders.
Na afloop bleven veel mensen koffie/thee drinken en napraten, met elkaar, of met de
vier reizigers.
Deze voorstelling is vrij onverwacht op het pad gekomen van onze kerk. Nog geen twee maanden terug kwam een gemeentelid bij de kerkenraad met de tip: deze voorstelling heb ik gezien en het zou een aanrader zijn om de vier reizigers in Bruchterveld uit te nodigen. Er hing best een prijskaartje aan ontdekten we. De korte termijn, de financiën, we hadden makkelijk “ja maar……” kunnen roepen. Deze “Ja maar…..” kwam ook in de voorstelling terug als iets wat je tegenhoudt om in vrijheid te leven.
Daarom is het mooi om te vermelden dat het tegendeel gebeurde, de kerkenraad gaf alle vertrouwen, de kerkrentmeesters durfde te investeren en iedereen had iets van: probeer eens wat anders, wie weet wat het brengt.
De muziektheatervoorstelling zoals verwacht loopt alles anders bracht een stroom aan reacties op gang na afloop, veel mensen waren geraakt door de vragen en wijsheden die we mee hadden gekregen, de liedjes kwamen binnen door de diepgang, het vrolijke en onbezorgde gaf energie die je meenam naar huis.
De vraag die bijblijft is deze: welke stap zet jij richting vrijheid?
